Een team bestaat uit mensen die van elkaar verschillen. Door elkaars noden, competenties en eigenheid te kennen en te begrijpen, kunnen we beter samenwerken en gebruik maken van elkaars complementariteit om doelen te bereiken nu en in de toekomst.

Niets is moeilijker dan je oprechte mening geven over het werk of de houding van je collega’s. Het zijn vaak kleine dingen waar je het niet mee eens bent die, wanneer ze niet uitgesproken worden, tot grote frustraties kunnen leiden. … Praten is dan nodig … Het geven van feedback zorgt voor goede werkrelaties en een gezonde werkomgeving

Iedereen vergeet wel eens iets. Bij het ouder worden, wordt zelfs van ouderdomsvergeetachtigheid gesproken. Is deze een voorbode van dementie of niet? Wat wordt er nu juist bedoeld met dementie en hoe is het verloop hiervan? Hulpverlenen aan een dementerende zorgvrager is zwaar en vraagt veel geduld, moed en creativiteit. Maar vooral inzicht in het complexe dementeringsproces zorgt voor een efficiënte en warme zorgverlening.

Tijdens deze inleefsessie leren de deelnemers alert te zijn voor het gedrag van en het omgaan met mensen met een psychiatrische kwetsbaarheid. De inleefsessie wordt gegeven door een ervaringsdeskundige die ofwel zelf psychiatrisch patiënt is, ofwel opgroeide tussen personen met psychiatrische kwetsbaarheid. De lesgever brengt een aangrijpende getuigenis. Zo ervaart de deelnemer enerzijds de problemen van mensen met psychiatrische kwetsbaarheid, anderzijds worden tips aangereikt om deze mensen te begrijpen en op te vangen in hun woonsituatie.

Of het nu gaat om middelengebruik (alcohol, drugs, ...) of om gok- of koopverslaving: een verslaving kost heel veel geld. Geld dat op een of andere manier moet gevonden worden en dat niet naar andere - soms levensnoodzakelijke - uitgaven kan gaan.

Hulpverleners hebben zelf ook vaak het gevoel dat ze geen stappen vooruit kunnen zetten met hun cliënt als niet eerst die verslaving aangepakt wordt.

Verslaving lijkt dikwijls heel irrationeel. Het is gemakkelijk gezegd: "stop met gebruiken", "stop met gokken", "toon karakter", ... Maar willen is in deze niet hetzelfde als kunnen. Hier spelen andere dynamieken mee.

Deze opleiding geeft inzicht in de verslavingsdynamiek (ongeacht het verslavingsmiddel) en in wat het zo moeilijk maakt voor mensen om het verslavingsgedrag los te laten.

Hoe maakt u verslaving bespreekbaar en op die manier misschien ook de weg naar verslavingshulp?

Verslaving is vaak een moeilijk bespreekbaar thema, zowel voor de hulpverlener als voor de cliënt / bewoner. Tijdens deze vorming leer je van een expert uit het werkveld hoe je hiermee kan omgaan. Je leert signalen opvangen, communicatie aangaan, zorgen voor je eigen veiligheid, motivatie bepalen, doorverwijzen en motiveren. Werken met tools gemaakt voor de zorg. We werken altijd op maat en op niveau van voorkennis.

Agressie op het werk komt jammer genoeg vaak voor. Vanuit jouw oogpunt wil je mensen helpen en dat staat haaks op de agressie vanuit de hulpvrager of de familie. Dat is voor de hulpverlener moeilijk te begrijpen. We proberen tijdens deze vorming agressie bespreekbaar te maken en bekijken ook de eigen reactie op agressief gedrag.

Het beroep van zorgverlener kies je niet zomaar. Voor velen komt het voort uit idealisme: de wens om er voor anderen te zijn, om zorg te bieden. Mooi, maar niet zonder uitdagingen. Het risico bestaat dat je tegen je eigen grenzen aanloopt. Misschien voel je een spanningsveld tussen de zorg voor anderen en de tijd die je voor jezelf nodig hebt. Verwaarloos je dat laatste, dan dreigt Compassion Fatigue: een toestand waarin je niet langer empathie kunt opbrengen voor de patiënt.
Daarnaast wordt emotional labour – het voortdurend ruimte maken voor de emoties van anderen terwijl je je eigen gevoelens een plek probeert te geven – vaak onderschat. Zonder oog voor de signalen die dit proces met zich meebrengt, kan je vermogen om voor anderen te zorgen drastisch verminderen. Je zult namelijk niet de eerste zijn die zichzelf overweldigt door het leed van anderen mee te nemen in je persoonlijke leefwereld.

Zelfcompassie is essentieel om veerkrachtig te blijven als zorgprofessional. Het helpt je om vriendelijk voor jezelf te blijven terwijl je ruimte maakt voor de emoties van anderen, zonder jezelf uit te putten.
Zelfcompassie – of zelf-mededogen – heeft in het Nederlands soms een negatieve bijklank, maar is een wetenschappelijk onderbouwd concept dat effectief bijdraagt aan het welzijn van zorgverleners.

Het beroep van zorgverlener kies je niet zomaar. Voor velen komt het voort uit idealisme: de wens om er voor anderen te zijn, om zorg te bieden. Mooi, maar niet zonder uitdagingen. Het risico bestaat dat je tegen je eigen grenzen aanloopt. Misschien voel je een spanningsveld tussen de zorg voor anderen en de tijd die je voor jezelf nodig hebt. Verwaarloos je dat laatste, dan dreigt Compassion Fatigue: een toestand waarin je niet langer empathie kunt opbrengen voor de patiënt.
Daarnaast wordt emotional labour – het voortdurend ruimte maken voor de emoties van anderen terwijl je je eigen gevoelens een plek probeert te geven – vaak onderschat. Zonder oog voor de signalen die dit proces met zich meebrengt, kan je vermogen om voor anderen te zorgen drastisch verminderen. Je zult namelijk niet de eerste zijn die zichzelf overweldigt door het leed van anderen mee te nemen in je persoonlijke leefwereld.

Zelfcompassie is essentieel om veerkrachtig te blijven als zorgprofessional. Het helpt je om vriendelijk voor jezelf te blijven terwijl je ruimte maakt voor de emoties van anderen, zonder jezelf uit te putten.
Zelfcompassie – of zelf-mededogen – heeft in het Nederlands soms een negatieve bijklank, maar is een wetenschappelijk onderbouwd concept dat effectief bijdraagt aan het welzijn van zorgverleners.

Ben jij je bewust van wat het jou kost om je emoties te reguleren tijdens interacties met collega’s en leidinggevenden? Merk jij de emotionele arbeid op die je dagelijks verricht in contact met anderen?
Een collega die door een scheiding gaat en in de pauze even wil praten. Een leidinggevende die midden in een lastige transitie zit en advies zoekt. Samenwerken aan een project waarbij meningen en aanpakken uiteenlopen, of een teamlid dat onverwacht last heeft van spanning. Dit zijn momenten waarop we als collega’s ruimte kunnen maken voor elkaar.
‘Holding space’ betekent naast iemand staan zonder oordeel, zonder direct een oplossing te zoeken. Het gaat om echt luisteren, een open houding aannemen, en niet vastklampen aan de uitkomst – terwijl je je eigen grenzen respecteert. Holding Space is een grondhouding voor psychologische veiligheid, wat dan weer noodzakelijk is voor optimale teamwerking'

Via het simulatiespel ‘Kwinkslag’ worden de deelnemers zich bewust hoe ze omgaan met verschillen en hoe die verschillen kunnen leiden tot twijfel, angst. irritatie…
Het rollenspel ’Got your back’ laat spelers ontdekken hoe ze kunnen reageren wanneer ze als omstaander geconfronteerd worden met discriminatie. Toekijken of reageren, zwijgen of spreken?

Wat is Elderspeak, wat zijn de onderliggende oorzaken en vooral wat is de impact ervan op verschillende vlakken? Daarnaast staan we stil bij alternatieve communicatietechnieken vanuit respect en empathie. De praktijk is nooit ver af!